17. تخریب باورهای نادرست

تخریب یا مبارزه با عقاید و باورهای غلط، خود بستر خوبی برای ارتباط با فرزندان است. بیشتر افراد، گفته های خود را با استفاده از کلمات «من باید»، « من حتماً» و «من می بایست» ادا می کنند و در برخی موارد این گفته ها با حرارت، عزمی راسخ و منظوری خاص بیان می شود. گاه لحن ادای کلمات، مجاب کننده ی فرزند نیست و بیشتر او را به مقابله فرا می خواند.(1) ما در دنیایی زندگی می کنیم که یادگیری مبتنی بر تجربه هاست. در دوره ای، فرزند به دلیل کمی سن و ناپختگی، تفاوت صحیح و ناصحیح را نمی داند و نمی تواند رفتار خوب و بد را از یکدیگر جدا کند. در چنین موقعیتی، پدر و مادر، فامیل نزدیک، رسانه های ملی و... باعث می شوند فرزند چیزهایی یاد بگیرد. این راه و روش برای این موقعیت مناسب است، اما باید بدانیم که این نوع یادگیری، فقط برای شروع آموزش خوب است؛ زیرا ساختاری کلی و عمومی در اختیار فرزند ما قرار می دهد، ولی در زمانی که فرزند ما در اواسط نوجوانی و دوره ی جوانی قرار می گیرد، دیگر این نوع انتقال مفاهیم که باور بزرگ سالان را به فرزندان منتقل می کند، مناسب نیست و چنانچه افراد در نوجوانی، جوانی و بزرگ سالی نیز، همچنان باورها و عقاید خود را از دیگران بگیرند، مسلّماً راه مطلوبی نپیموده اند. فرزندان در کودکی توان قضاوت و سنجش ندارند و باید در پناه باورهای کسانی که به آن ها اعتماد دارند، آموزش ببینند، اما در جوانی و بزرگ سالی از تجاربی برخوردارند که مناسب است شخصاً اقدام کنند و عقاید مطلوب را برگزینند. برخی اوقات ما عقیده ای را بیان می کنیم که منشأ آن، در کودکی ماست و آن را اکنون نیز به مثابه ی پیروی از آبا و اجداد خود حفظ کرده ایم و این نوع پایبندی، قطعاً پذیرفته ی عقل و دین نیست.

به ادامه مطلب برويد

بازتاب محتوا

در کنار بازتاب احساس، بازتاب محتوا همچون بازتاب احساس، شیبه آینه ای است که در مقابل پیام های فرزند شما عمل می کند، با این تفاوت که بازتاب احساس، منعکس کننده ی عواطف است، اما بازتاب محتوا، منعکس کننده ی مفهوم یا مضمون بیانات فرزند شماست. بازتاب محتوا مثل عبارت مختصری عمل می کند که به همسر شما فرصت می دهد تا بفهمد که شما از عقل و منطق پیروی می کنید. در انواع ارتباط ها، به ویژه ارتباط های کلامی، گاه سوءتفاهمی میان والدین و فرزندان پدید می آید. یکی از راه هایی که برای شما فرصت ایجاد می کند تا هر گونه سوء تفاهم را از بین ببرید، شیوه ی بازتاب محتواست. از این طریق، ما در کنار همدردی با فرزند، واقعیتی را بدون تنش به او گوشزد می کنیم. برای مثال، چنانچه فرزندتان با شما درددل کند و از راه های فراوانی که امتحان کرده و نتیجه ای نگرفته است، صحبت کند و احساس خستگی و ناامیدی خود را بروز دهد، گاه شما او را دل داری می دهید و می گویید: « تو نباید احساس شکست کنی و من مطمئن هستم که همه چیز درست می شود.» در چنین موقعیتی، شما پاسخ محبت آمیزی می دهید، ولی ممکن است پاسختان برای او رئیس مآبانه جلوه کند و او را به لجاجت بکشاند. شما در پاسخ او می توانید بگویید: « فرزندم، تو آنچه را به فکرت می رسید، امتحان کردی، اما اوضاع بر وفق مراد تو پیش نرفت. ما مسئول کارهایی نیستیم که در اختیار ما نیست.» این پاسخ به او فرصت می دهد تا باور کند شما او را درک کرده اید.

لطفاً به ادامه مطلب برويد

مقدمه

برای برقراری ارتباط صحیح و مناسب میان والدین و فرزندان، به راهکارها و مهارت هایی نیازمندیم. از همین روی، ضروری است نیازهای فرزندان را شناسایی کنیم و با پذیرش استقلال و تقویت عزت نفس آنان از طریق قدردانی، تکریم و گوش دادن فعال به سخنانشان، زمینه ی رشد و بالندگی آنان را فراهم سازیم، و از سوی دیگر، با تأکید بر رفتارهای مثبت، حذف رفتارهای منفی، تأیید باورهای درست و تخریب باورهای نادرست، آنان را به سوی تغییر نگرش یا ارتقای آن سوق دهیم. در این فصل، به راهکارهای وصول به این هدف مهم، می پردازیم.

لطفاً به ادامه مطلب برويد